Ermənistan baş nazirinin müavini Mher Qriqoryan Azərbaycan baş nazirinin müavini ilə Ermənistana neft və neft məhsullarının ixracı ilə bağlı danışıqlar apardığını təsdiqləyib.
O, bu barədə “Azadlıq Radiosu”nun Ermənistan xidmətinə verdiyi müsahibədə danışıb.
İrəvan və Bakının yanacaq təchizatı ilə bağlı hər hansı konkret razılaşma əldə edib-etmədiyi soruşulduqda, Qriqoryan “Bəli, danışıqlar aparılıb və əməkdaşlıq imkanları mövcuddur” cavabını verib. O, əlavə addımların özəl ixrac və idxal şirkətləri vasitəsilə həyata keçiriləcəyini və potensial sövdələşmələrin şərtlərinin bazar prinsiplərinə uyğun olacağını vurğulayıb.
Baş nazirin müavini hansı konkret Ermənistan şirkətlərinin yanacaq almağı planlaşdırdığını, həcmini və ya qiymətini dəqiqləşdirməyib. O, bütün bu məsələlərin bazar əməkdaşlığı çərçivəsində həll olunacağını bildirib.
Bundan əlavə, Mher Qriqoryan qeyd edib ki, ölkələr arasında danışıqlar qarşılıqlı ticarətin digər sahələrini də əhatə edir, lakin detallar hələlik açıqlanmayıb.
Bu açıqlama regionda yeni iqtisadi-siyasi mərhələnin yaranması ilə bağlı bir sıra sualları gündəmə gətirir: Azərbaycan neft və neft məhsullarının Ermənistana ixracı iki ölkənin enerji təhlükəsizliyini və regional iqtisadi münasibətləri necə dəyişdirə bilər? Ermənistanın Azərbaycan yanacağına müəyyən dərəcədə bağlılığı orta və uzunmüddətli dövrdə hansı riskləri yarada bilər? Mövcud logistika marşrutları belə bir ticarəti rentabelli edirmi? Bu əməkdaşlıq Cənubi Qafqazda sülh və iqtisadi inteqrasiyanın güclənməsinə real töhfə verə bilərmi? Eyni zamanda, Rusiya, İran və digər regional güclərin bu prosesə reaksiyası necə ola bilər?
Mövzu ilə bağlı “Neft Araşdırmaları” Mərkəzinin rəhbəri İlham Şaban Musavat.com-a açıqlamasında bildirib ki, yaxın perspektivdə Azərbaycanla Ermənistan arasında neft məhsullarının alqı-satqısının reallaşması çətin görünür.
Ekspertin sözlərinə görə, bu cür ticarət əməliyyatlarının başlanması üçün əvvəlcə iki ölkə arasında diplomatik münasibətlər bərpa olunmalıdır:
“Diplomatik əlaqələr nə zaman mümkün olacaq – bunu ən yaxşı halda Ermənistanda seçkilərdən sonra biləcəyik. Çünki müqaviləyə imza atmaq üçün qarşı tərəfin siyasi baxımdan dayanıqlı olub-olmadığı bəlli olmalıdır. Bu məsələdə yeni hakimiyyətin kimliyinin, kursunun və öhdəliklərinin aydınlaşması həlledici rol oynayacaq”.
İlham Şabanın fikrincə, diplomatik münasibətlər qurulduqdan sonra prosesin ikinci mərhələsi texniki məsələlərin həllini tələb edəcək:
“Bundan sonra hökumətlərarası sazişlərin hazırlanması və tənzimlənməsi gündəmə gələcək. Yalnız bu prosedurlardan sonra şirkətlər arasında kommersiya müqavilələrinin imzalanması mümkün olacaq. İki ölkənin təsərrüfat subyektləri arasında ticarət sazişlərinin necə formalaşacağı və nə zaman reallaşacağı isə o dövrdəki siyasi münasibətlərdən, regiondakı ümumi vəziyyətdən və iqtisadi maraqların uyğunluğundan asılı olacaq”.
