Azərbaycan torpaqları Ermənistanın işğalından azad olunduqdan sonra ilk dəfə keçmiş məcburi köçkünlərin məzarları doğma yurdlarına köçürülərək orada dəfn olunub.
Teleqraf-ın Qarabağ bürosu xəbər verir ki, Abbasov Mətləb Ziyad oğlu və onun övladı Abbasov İman Mətləb oğlunun məzarları Laçın rayonunun Mişni kənd qəbiristanlığında torpağa tapşırılıb.
Ləman Həsənova bildirib ki, onun atası Mətləb Abbasovun arzusu doğulduğu kənddə dəfn olunmaq olub:
"Atam, Abbasov Mətləb Ziyad oğlu 1960-cı ildə Laçın rayon Laçın rayon Mişni kəndində anadan olub. 1992-ci ildə Ermənistan Silahlı qüvvələri Azərbaycan torpalarını işğal etməyə başlayanda torpaqların müdafiəsinə qalxıb. Yaralanmışdı, 2-ci qrup Qarabağ əlili idi. Laçın rayonu ermənilərin nəzarətinə keçəndə mən və qardaşım körpə idik. Ağcabədi rayonunun Taxtakörpü adlanan ərazisində məskunlaşdıq. Atam bizi böyük zəhmətlə böyüdüb.
Qardaşım, 1990-cı il təvəllüdlü Abbasov İman Mətləb oğlu polis sıralarında işləyirdi. Vətən müharibəsi zamanı da xidməti böyük olub. Torpaqlarımız düşməndən azad olunduqdan sonra isə İman polis serjantı kimi, Laçın rayon ərazisində xidmətini davam etdirdi. İman 2022-ci ildə xidməti zamanı həyatının itirdi”.
L.Həsənova onu da qeyd edib ki, aparılan araşdırmaların nəticəsi kimi ailəyə məlumat verilib ki, polis serjantı İman Abbasov rayonun Sus kəndi ərazisində silahla ehtiyatsız davranma səbəbindən həyatını itirib:
"Bu xəbər səhətində problem olan atamın necə deyərlər qəddini əydi. Xəstəliyi daha da artdı. Oğlu İmandan iki il sonra o da haqqın dərgahına ucaldı.
Atam ömrünün son günlərində bizi toplayıb son arzusunu vəsiyyət elədi. Dedi məni oğlum ilə birlikdə öz dədə-baba torpağında Laçının Mişni kəndində dəfn edin. Lakin bu həmin vaxt mümkün olmadı. Amma bu gün adiyyatı qrumların köməkliyi ilə atamın və qardaşımın nəşi Ağcabədidən Laçına köçürüldü".
Bu gün ailənin indi yeganə qız övladı olan Ləman Həsənova deyir ki, atamın bu arzusunu həyata keçirdə bildiyim üçün çox xoşbəxtəm:
"Qardaşım İman rəhmətə gedəndə onun iki övladı yetim qaldı. Mən isə bu dünyada tək qaldığımı hiss etmişdim. Çünki, İman çox cürətli, çox mərhəmətli insan idi. O, polis kimi işlədiyi şöbədə də xətirli-hörmətli idi. Hətda qüsursuz xidmətə görə orden-medalları da var. Məhz buna görə də onun ölümünü qəbul edə bilmirdim. Çəkdiyim qardaş dərdi azmış kimi, atam da bu həyatdan köçüb getdi.
Məhz bundan sonra özümdə güc topladım və atamın arzusunu gerçəkləşdirəcəyimin sözünü verdim. Çünki, atam öz torpağında dəfn olunmağı vəsiyyət etmişdi. Eyni zamanda qardaşımı da onunla bərabər aparmağımızı xahiş etmişdi.
Həmin vaxt bu mümkün olmadı. Səbəbi isə bizim kəndin ərazisinin minalardan tam təmizlənməməsi idi.
Bu gün atamın vəsiyyətini gerçəkləşdirdiyimiz üçün çox xoşbəxtəm. Dövlətimiz də bizə dəstək oldu, qohum-əqrabalarımızda. Bəlkə də tək bacara bilməzdim. Bu səbəbdən də köməyi olan hərkəsə öz təşəkkürümü bildirirəm. Qəlbimdə ata, qardaş dağı olsa da onların ruhu azad Qarabağda azad gəzəcək. Tək təsəllim bu olacaq".
